The Clyde, Glasgow, nog steeds voor anker

Freighters at anchor, waiting to join convoy
Walter MacNab (22) DEMS gunner

Sergeant Walter MacNab

De Engels Sergeant Walter MacNab zet voor het eerst voet aan boord van de Abbekerk. Hij is als zogenaamde DEMS schutter – met drie collega’s – aan Abbekerk toegewezen om de verdediging van het schip te versterken. Maar net als de bemanning is hij niet onder de indruk van de middelen die ze daarvoor hebben:

Voor zo’n groot schip was de verdediging een lachertje: op een verhoging op het achterdek stond een verouderd 4″ kanon (het zogenaamd ‘anti onderzeeboot kanon’). Verder waren er 6 dieptebommen, rookgranaten en 2 ‘gestripte’ Lewis machinegeweren (overblijfselen uit de Eerste Wereldoorlog en hopeloos inefficiënt) die op verplaatsbare driepoten op de brug stonden. De Lewis machinegeweren werden door ons – 4 DEMS gunners die in Gourock aan boord kwamen, bediend. De rest werd door leden van de bemanning bediend. Gunner Walter MacNab

BL 4 inch naval gun Mk VII (Source Wikipedia)

BL 4 inch naval gun Mk VII (Source Wikipedia)

Dieptebommen – bedoeld om onderzeeboten te vernietigen – aan boord van een  vrachtschip zijn erg ongebruikelijk, zelfs in oorlogstijd. Maar door haar snelheid zou Abbekerk in staat moeten zijn ze te lanceren zonder zichzelf op te blazen. De bemanning ziet niet zo veel heil in de dieptebommen en had liever meer en moderner luchtdoelgeschut gehad.

Ass. machinist Adriaan Kik herinnert zich ook nog een ander bizar wapen: De Holman Projectcor

Het was een soort buis op een scharnier die alle kanten op kon draaien. Onderaan was een luchtflesje gelast waarin – door de machinekamer geleverde – samengeperste lucht zat. Het geheel was dus een soort mortier waarin je aan de bovenzijde van de buis een speciale granaat liet vallen en wanneer die eenmaal onderin kwam met een knal uit de buis werd geschoten. Er waren alleen niet genoeg speciale granaten beschikbaar dus moesten wij het doen met een handgranaat. Die werd in een soort sigarettenblikje was geschoven met de pin eruit. De bedoeling was dat in de lucht de granaat uit het blikje vrij kwam en deze na een zestal tellen ontplofte. Wat een armoe, maar er was doodgewoon niets anders. Ass. machinist Adriaan Kik

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.